Hayatımdan nefret ediyordum.   Fakir olmaktan, evin içinde her zaman bağırışmalar ya da kavga olmasından, okul dışında hiçbir şey...

Pembe Pespembe Uzunca sürmüş bir günü Hüsrana boğacak kadar pembe Toz pembe değil, Tatlı değil, pofuduk bir sureti yok Çiğ bir pembe...

Bu şiir-hikâye melezi metin; arka odamda duran ayılı, sarı yastığıma adanmıştır. KIRILMA: Ayağı takıldı yerdeki yastığa Çelmesini taktı...

-elif- yıldızların sesine uyandım kaybolmuş köpeklerin yollarda uluduğu kadim kehanetlerin dillere dokunduğu sezgisel yerleşim birimleri...

İçine girdiğim yalnızlık denizi sanırım önce benim sonumu hazırlayacaktı. Sahip olduğum hayattan memnun olmayışım beni bilmediğim...

Renkler, şekiller, biçimler… İzlenimleri oluşuyor elektrikli zihnimde, henüz adı konmamış hissiyatları algılamama yardımcı oluyor....

dudakların  Bir öpücüğün sıcaklığı gizlidir Kucaklaman sessiz bir ateş Rüyaların ateşine sarılmışım Parmaklarının fısıltısı akıyor Hayal...

Göz kapaklarım artık beklemiyor Kış kalıcıdır vücudumun her yerinde hiçbir yerdesin ama ben  Bütün sokaklarda seni görüyorum Gözlerin...

Gece 3’ten 20’ye akarsa Eskitilmiş ve ıssız heyecanlardan ulaşıp O yakın yabancıların yoluna Tanışmak istemediğin Kayıtlı kararlardan...

Herkes bir kere olsa dahi karşısındakinin düşüncesini okumak ister.   Beni seviyor mu? Benden nefret mi ediyor? Şu anda ne düşünüyor?...

kendimi sözcüklerin kendimi hayal ediyorum üstünde bu tepelerin   duyuyorum kozalakların göğü kaplayan çatırtısını parmaklarımdan sızan...

Ucunu bilmediğin bir sonsuzluğa akacaksın... Bir yaprak, hafif esen bir rüzgarda uçup gidecek. Sen fark etmeyeceksin! Kuruduğunu,...

İçimde bir dinginlik var. Huzurlu hissediyorum. Yolculuklar ne kadar da güzel. Camdan uçsuz bucaksız göklere bakmak, dağa taşa bakmak....

koridorlar boyunca çiğ ışık ve yankı sabaha karşı bir karanfili suluyorum ıslak bir tazelik serpiliyor – buradayım bir kalem izi gibi...

kimsesizsin; bir gülün, üç dikenin çürümektesin ve ölçüsüz güzelliğin   sokaktayım, bir banka otururum kadıköy’de sahneler ve insanlar,...

Bir pantolonum vardı, dedemin verdiği Nasıl severdim En çetin kemer bile oturtamazdı incecik belime. Yine de nefesim kesilirdi,...

it’s dark. i’m walking along the empty corridors, heading towards the stairs. suddenly, i see a familiar figure… but i cannot quite...

Yorgun ve bilhassa susuz geçen bir günün akşamında çekildiğini düşün odana. Ayaklarında bir sızı, başlarında atalet ve o kupkuru...

Ayaklarımı sürüdüm kara asfalt üzerinde Kalkmayan topuklarıma sövdüm Silikleşen algıma hayret ettim bilmem kaçıncı sefer Kediyle muhabbet...

Burdan bakınca anladım sanıyorum dünyayı küçükken ağaçlar daha bir uzundu hatırlıyorum ellerimi ısıtmaya başlayınca güneş herşey gibi o...