Uğultu

uzun sarı otlar arasında dolaştım

ve dört taraftan suya kadar yürüdüm

rüzgar durmadan uğulduyordu

vahşi bir zeytin ağacının altında

toprak kumlu ve taşlıydı

gümüş sırtlı yapraklar yağıyordu üzerime

sakallarımda karıncalar dolaşıyordu

denizin durgun olduğunu düşündüm

yıldızların sesine uyandım

ıslak ve yosunlu, ıslak ve kaygan

rüzgar durmadan uğulduyordu

uzun sarı saçlarım rüzgarla esiyordu

mutlu bir taşı başımın altına almış yatıyordum

yağmur yağıyordu ve şimşekler çakıyordu

şimdi ölüm göğsümün ortasına bir dokunuşu olabilirdi ışığın

şimdi suya bırakılan bir çiçekti belki liman

tırnaklarım kök salmıştı uzandığım toprağa

ve geçen yılların hesabını yüzüme kazıyan bir ihtimaldi zaman

denizin saydam olduğuna inandım

plastik bir sandalyede oturuyordum

güneş soğuk ve beyazdı

rüzgar uğulduyordu pencerede

kucağımda geceyi sevip okşuyordum

karanfil çiğniyorduk ve fısıldayarak

cennetten bahsediyorduk birbirimize