koridorlar boyunca çiğ ışık ve yankı sabaha karşı bir karanfili suluyorum ıslak bir tazelik serpiliyor – buradayım bir kalem izi gibi...

kimsesizsin; bir gülün, üç dikenin çürümektesin ve ölçüsüz güzelliğin   sokaktayım, bir banka otururum kadıköy’de sahneler ve insanlar,...

bizde ayrılıktır küçük ölüm ve gidenin anısı kendinden büyüktür bizde gülün yalnız adı çiçektir ve kendisi ancak rüyalarda görülür bizde...