-elif- yıldızların sesine uyandım kaybolmuş köpeklerin yollarda uluduğu kadim kehanetlerin dillere dokunduğu sezgisel yerleşim birimleri...

koridorlar boyunca çiğ ışık ve yankı sabaha karşı bir karanfili suluyorum ıslak bir tazelik serpiliyor – buradayım bir kalem izi gibi...

kimsesizsin; bir gülün, üç dikenin çürümektesin ve ölçüsüz güzelliğin   sokaktayım, bir banka otururum kadıköy’de sahneler ve insanlar,...