komposto

bir çarpık balkon camı da açılmaz

olsa olsa yarı cumba

öyle mahalleye sarkıtmaz

ama biz diyelim ki alaturka

sıra bir fedai bulmakta

düşse içimiz cız etmeyecek

ama gururla duracak rüzgarda

o zaman küllüklerin en güzeli diyelim

çirkin çay tabağına

şimdi üçer adımla gelen zil sesi

kapıda nurten teyze bir tabak ezineyle 

yardıma muhtaç diyemem ki kendime

o halde devletin birer memuru olmalı nurten teyzeler

selamsız sabahsız gelen tabağı

aynı şekil aldım

oyalamamak lazım memurları

dün de bir sofra gelince utançtan kırmıştım

masaların ayaklarını

irtifasına medeniyet diyip

halıya emanet ettim tabağı

ama işte istersen evkafta memur ol

gene her şey karşılıklı

bir tabak müsvedde şiiri

cebimde bütünlettim

gözlerim yerde uzatıverdim

kusura bakma nurten teyze çok taze değil ne ederiz

“varsın olsun yavrum buna da komposto deriz”