Karanlıktı, kimsesiz sokaklardı
Beni o günler dizlerimden yarardı
Koşardım ve bilmezdim nedir hüzün
Oysa annemin çocukluk fotoğrafı
Neden şimdiki kadar üzgün
Sabah sabah nereye gider bu kuşlar
Fabrikalar neden penceremin önünde durur
Bacalar limanlara açılır tenim kuşkuyla donar
Kulaklarımda apartmanlar dolusu kavgalar
Gözlerimde şehrimin bu çirkin manzarası
Sirenler çağırır kuşları kuşlar sirenlere koşar
Anlamam neyle geçer akşamlar
Evimden yüzlerce yıl uzaktayım
Uzaktayım ezanlardan dualardan
Tanrı affetsin beni bilmem tanrı affeder mi
Bilmem belki günahlarımı bana sormaz
Mezarlar kadar yalnızım ki
Sebebi tanrılara sorulmaz
Biterse bu kalabalıklar bu sürgünler biter
Biterse bu günler biter
Biterse bu günler biter
Ya bitmezse
Bitmezse
Şişe biter gece biter
Ben biterim ve şiir biter