Zahmetle

Tepetaklak bir zemine oturtalım sevgimizi

Üzerinde yürünmeyecek saydam bir anıt

Güçlü bir bağlılık olur, çekincesiz sözlerle

Başka bir zamanın uzamında yuvarlanıyormuş gibi

Ve düşüyormuşçasına anlamı her çırpınışın her gülüşün

Bırakalım sükunetle ve eşsiz bir kalenin sisle haykırışıyla

Tepeden tırnağa eskitilmiş dokunca, kaygısız erim

Ben yokum erişilebilirlikte, yüreğinde ve yalnızlıkta

Kolaçan ettiğim bu menzilde eziliyor içim sonsuzca

Sayıklıyorum merhametin beyaz karanfillerini adınla

Ve düşmanlıkla seni eritiyorum kazanlarda ve magmada

Öfkeyi kuru ekmekle öğütmek: yumuşatmak okları

Çeliği geçirgen yapmak, dileği koparmak buhardan

Mümkün müdür, başka bir uykuya yeniden doğumla