“Şiir istemiyorum,
Kafiye aramıyorum
Sadece yazmak istiyorum
Cümle cümle,
Sayfa sayfa
Belki bir parça iyileşirim diye.
Hiç düşünmeden yazmak istiyorum,
Her bir düşüncemi
Her bir korkumu
Her bir ölüm ânımı
Tekrar tekrar yazmak istiyorum
Ta ki anılar canımı yakmayana,
İnsanların sesleri kaybolana,
Görünmez olana kadar
Nefessizce yazmak istiyorum
Yazdıkça gerçekleşsin,
Ya da gerçekliğini yitirsin
Her şey istediğim gibi güzel olsun
Ve istediğim herkes sussun istiyorum.
Takır takır yazmak istiyorum,
Bir an bile duraksamadan
Kendi kendimi mağlup ederek
Ve mükemmelliği es geçerek
Aklıma geleni yazmak istiyorum.
Saçmalayabilirim,
Ya da sinirlenebilirim
Kendimi kaybedip ağlayabilirim
Savaşımı kaybedip durabilirim
Ve beğenmediğimi düşünebilirim
Ama beğenmek istemiyorum,
Nefes istiyorum sadece,
Her şeyi unutana kadar yazmak istiyorum
Korkmadan, çekinmeden
Kim görür düşünmeden,
Yapmam gerekeni yapmak
Ve yaşamak için yazmak istiyorum.
Yazımın güzelliği umurumda olmasın,
Elimin ağrıması beni durdurmasın
Çünkü sudan başımı çıkarır gibi
Nefes nefese kalıyorum
Yazdıkça damla damla yaşıyorum
Belki sayfalar yetmez,
Belki istediğim kadar gitmez
Belki engellenir, durdurulurum
Bu aptal dünyaya geri döndürülürüm
Hiç fark etmez, yazmak istiyorum
Her damla nefes kâr bana,
Belki tekrar yaşayacak güç bulurum
Sessizlikten keyif alırım
Belki çevremi sustururum,
Kimse süremez elini
Etrafıma kırılmaz bir duvar örerim
Ben yazdıkça kimse dokunamaz
O yüzden yazdıkça yazmak istiyorum.
Hiç istemiyorum durmayı,
Durunca sanki unutacak gibiyim
Nefes almayı bırakacak gibiyim
Ama durmak mecbur, biliyorum
Sonsuza kadar yazmak,
Yazarken ölmek istiyorum.”
Comments