kimsesizsin; bir gülün, üç dikenin
çürümektesin ve ölçüsüz güzelliğin
sokaktayım, bir banka otururum kadıköy’de
sahneler ve insanlar, bir bank güneşinde
senin önüne hemen bir sahil açılır
göğsün kabarır ve patlar goncan
aynaya kondurulan bir öpücüktür artık liman
vapurları ayrılığın yakasında dolaşır
コメント