Sirius 2

Bi’ gün dünyaya kaydı Sirius

önce havaya, sonra suya, son olarak da toprağa düştü

ama tutunmadı hiçbir yere

köklenemedi

hava soğuktu, mesafeliydi

su bütünleşmedi siriusla, ayrıştırdı onu

toprak da hor gördü hep

içten içe istemedi

hiçbir yere sığdıramadı kendini

kocaman kalbi ve küçücük bedeniyle kapı eşiklerinde kaldı

o zaman söylemek istedim ona

ben seni sayarım, severim sirius.

ama varmadı dilim

sonra boğazıma oturdu ağırlığı

öğrendim ki çekip gitmiş

bazenleri ağlamama bile izin vermeyen boğazımdaki yumruyla

baş başa bırakıp beni, gitmişti

o gün öğrendim kaybetmenin dayanılmaz acısını

çaresizliği tattım son yudumuna kadar

sonra geriye kalan taş, toz, toprak

gelip bana dünyada bir parçam var mı diye sorsan

ben her gün yüreğimde yaşatıyorum derdim

senin genlerini taşıyorum Sirius

bazen yoruluyorum bu yüzden

ve sana hiç bunu söyleyen oldu mu bilmiyorum ama

ben seni anlıyorum Sirius

çünkü sen beni konuşmadan bile anlardın…