Sirius

Bugün toprağa düşüşümün ilk günü 

ne kadar zaman alır büyümem bilinmez 

kaç gece ayazda kalırım

kar yağar, yağmurlar yağar üstüme

üşüdükçe güçsüzleşirim, azalır ömrüm 

bu yüzden heyecanlandırmaz bahar beni

bilirim ki çiçek açamam, iyileşemem

acının tatlı tebessümü, ölümün kıyısında bir gülüş konar yanağıma

yalnızım, körpeyim, zayıfım demem artık 

özgürüm ve biriciğim bahçemde...

Böylece günlerdir benle olan Sirius'u fark ederim

haksızlık etmişim güne, geceye, ayaza...

sonra yükselirim semaya, izlerim bensiz dünyayı 

gözümden dökülen birkaç damla yaş can suyu olur taze fidanlara

Ezelden ebede bir hayat hikayesidir bu artık 

nesilden nesile yetimler aktarılır

güneş ısıtır, toprak susar

gelmiştir göç vakti...

kuşlar beni de güneye bırakabilir mi?

07.03.24