top of page
Ara
Sami Bardakçı

O’nun ve Salmakis’in Hikayesi

Salmakis


benim hayatım, yaşadığım yerdir

benim adım Salmakis’dir

ben bir göl ve kıyısında

ve kıyıdaki parlak kumda

ve kumu parlatan ışıkta yaşarım

ben, tanrının bir meyvesiyim

ben bir orman perisiyim




Göl


ben, coşacakken durulmuşum

bu oyukta birikmişim

ben, balıkların evi, kuşların uğrağı

ben bir gölüm Salmakis’in yaşadığı

göl olmanın ağırlığını

her bir damlamda hissederim

öylece durmanın ne demek olduğunu

çok ama çok iyi bilirim

ben, tanrının bir aracısıyım

ben, Salmakis’in yazgısıyım




Göl kıyısındaki sazlık


benim gövdem ince, boyum uzundur

uğuldarım rüzgar esince

ama en güzel sesimi

kesilip işlenince veririm

insan benimle keşfetmiştir müziği

benden yapılan kalemle yazmıştır

en güzel şiirlerini

ben, aşkın ve şiirin olmazsa olmazı

ben, göl kıyısındaki sazlığım

Salmakis’in saklandığı

bu sefer ne flüt ne de kalem

ilk defa kendim olarak anlatacağım

şahidi olduğum hikayeyi

O’nun ve Salmakis’in hikayesini:




O’nun ve Salmakis’in Hikayesi


Salmakis, yaşadığı gölde

günlerden bir gün

O’nu görür

ve O’na gördüğü gibi vurulur


O, dökünüp göle girmiş

parlak sularla yıkanmaktadır

Salmakis, gizlendiği sazlığın içinde (bu ben oluyorum)

O’nun sıcaklığını duymaktadır


göğü yere taşıyan

bir ayna gibi durgun göl

Salmakis’in içiyle bir

sıkışıp kabarmaya başlar


ayakları altında O’nun

toprak eriyiverir

sular birden yükselip

O’nu yutuverir


gölün suyu bulanmış

Salmakis telaşlanmıştır

oysa yaşadığı hayatı

hiç değişmez sanmıştır


el açıp tanrıya

yalvarır Salmakis

‘’ya sen O’nu bana ver

ya da zaten benimdir’’


tanrı duyup Salmakis’in sesini

pamuktan bir ip gönderir

‘’git bununla bağla O’nu kendine

artık sen O’nunsun, O da senindir’’


atılır Salmakis, tanrının bu sözüyle

bulur O’nu gölün dibinde

iple sarmalar kendisini

O’nun kendi gövdesine


ama tanrı bu

hikmetinden sual olunmaz

tek bir vücutta birleştirir onları

ki bir daha asla ayrılmaz


şimdi artık O, Salmakis

Salmakis de O’dur

bir nehir kol vermiştir gölden

ki dönüp tekrar göle kavuşur




Salmakis’in son sözü


benim için ne zaman ne de yaşam kalmıştır

ben artık özgürüm, hem de her şeyden

hiçbir ölçü beni ölçmez, hiçbir isim tanımlamaz

ki ben neyim, ki ben oyum

72 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

Ayin 1

Kommentare


© Copyright
bottom of page