O Günler

Nasıldı ulan dünya

Uçurtma makarasından yavaş dönerken

-Nasıldı?

Kapağını açamadığım su daha bir tatlıydı

Daha bir sağlam otururdu toprağa adımım

-Ne vardı?

Farklı bir zevki vardı alnımda selamlamanın

Kara tahta tebeşirinin

Şaşılası aerodinamiğini

Havaya kaldırdığım o tek ayağın yalnızlığı

Tek derdiydi silik varlığımın

-Bu kadar mıydı?

Değildi elbet, çok fazlasıydı

Kurt yine kurttu

Kuzu yine kınalı yatardı

Dağ çayırlıklarında

-Ve dahası?

Koskoca bir kapak kadar uzaktı

Şişedeki suyun tatlılığı,

Bir ikincisini çıkaramazdı bacaklarım

Çocuk adımlarımın

Tebeşiri selamlardı alnım ya

Bütün gece de sızlardı sonra

-Ne kaldı?

Birini kaldırınca

Bir başına kaldı öbür ayağım misal

Geldi, sırf çocukluğu geldi çocukluğun

Gitti, kusuru gitti dünyanın hatırdan

-Ne vardı kalsa yerinde?

Aynı hızda dönen bir dünya vardı misal

Öyle hatırlamasak da

Böyle geçmiş günler vardı,

Böyle geçmemiş günler vardı,

Vardı, en az bugün kadar benim günlerdi

Güzel hatırlanacak kadar vahim günlerdi