MEFKURE

21-8 mektuplarımdan yokmuş haberin

Sen uyurken çalmışlar dudaklarına

Altına rahik bir şamdan çekmişler

İçtiğin yokluğa yakaran sürfeden rüyana

Mahalsizlikten düşürmezdin hiç

kansızlıkla moraran

Küpelerini berdül’acuzda

Körpe bir aşk için kapardın kirpiklerin

Bize kadar çok ben öldürdüm orada

Sürerek sayıkladım akan mürekkeplerden

şavk-ı mah iştihalarımı

İki kağıtta boyadığın

söğüt ağacından bulaşan façama

mayıs reçeli saçlarını

-

Bozuk bağlamandan konuşma benimle

Şad olmuş sandığın yüzüme de bakma ama

Sıcak ellerinden üşüttüğüm

hayallerine ihtiyacım var

Fark edeceksin ben sana eksiltili bir şiir gibi geleceğim

Daha yarındaki tebessümüne muhtaç

Talan edilmiş de bahçem var

Kayısılardan yeşerttiğim kumsala

Çürüyen kabuklarıyla kaynatmayı unuttuğun

Kör olan şarabında gözyaşlarım var

Yıpranmış tenim kadar cazgılı

Mefkuremde sendensizlik var

-

Tutuklanacaksam sonunda

kaptırdığım nefesimi soluğunda

Olmazları oldurmaksızın

sürgün edilmiş yüzüne kapanmaksızın

Ölmeden içimde ölmen gerek

Çıkarabilirsem anca

kalbini gönlünün kınından

Gözlerimi gözlerimde yaşatman gerek