21-8 mektuplarımdan yokmuş haberin
Sen uyurken çalmışlar dudaklarına
Altına rahik bir şamdan çekmişler
İçtiğin yokluğa yakaran sürfeden rüyana
Mahalsizlikten düşürmezdin hiç
kansızlıkla moraran
Küpelerini berdül’acuzda
Körpe bir aşk için kapardın kirpiklerin
Bize kadar çok ben öldürdüm orada
Sürerek sayıkladım akan mürekkeplerden
şavk-ı mah iştihalarımı
İki kağıtta boyadığın
söğüt ağacından bulaşan façama
mayıs reçeli saçlarını
-
Bozuk bağlamandan konuşma benimle
Şad olmuş sandığın yüzüme de bakma ama
Sıcak ellerinden üşüttüğüm
hayallerine ihtiyacım var
Fark edeceksin ben sana eksiltili bir şiir gibi geleceğim
Daha yarındaki tebessümüne muhtaç
Talan edilmiş de bahçem var
Kayısılardan yeşerttiğim kumsala
Çürüyen kabuklarıyla kaynatmayı unuttuğun
Kör olan şarabında gözyaşlarım var
Yıpranmış tenim kadar cazgılı
Mefkuremde sendensizlik var
-
Tutuklanacaksam sonunda
kaptırdığım nefesimi soluğunda
Olmazları oldurmaksızın
sürgün edilmiş yüzüne kapanmaksızın
Ölmeden içimde ölmen gerek
Çıkarabilirsem anca
kalbini gönlünün kınından
Gözlerimi gözlerimde yaşatman gerek