Kandinsky’den Sonra
- İlayda Tekcan
- 13 saat önce
- 1 dakikada okunur
Renkler, şekiller, biçimler… İzlenimleri oluşuyor elektrikli zihnimde, henüz adı konmamış
hissiyatları algılamama yardımcı oluyor.
Sükunet, zihnimin temeli. Renk ve şekil cümbüşünün pastayı süsleyebilmesi için pastacı
tabanı sade yapıyor.
Varlığım, kendinden memnun.
Onun elinden çıkan eserler sayıca sonsuz. Her biri farklı, her biri özgün. Eserleri yaşama
sevincimin sulanmaya hasret kalmış çiçeğimi suluyor.
Görünmez eller bedenimi sarıyor, kendilerinden emin bir şekilde kollarımı okşuyorlar. Bu
beni mutlu ediyor, yerinden emin, olduğu halinden emin, bastığı adımlardan
emin, şüphelerden arınmış hissettiriyor.
Süreç devam ediyor. Ben karanlık odada ufak adımlarla dolaşmaya devam ederken Kandinsky
beni hiç tahmin edemeyeceğim hallere sokup çıkarıyor.
Komentáře