Aynı göğü paylaşmak seninle
Tek hayatı bölüşmek
Alt dudağımda seni saklamak
Aynı nefesi için için solumak...
Kabulüm, kurumayan nehir kalmadı
Bak kuşlar şarkılarını da bıraktı,
Uçuşlarından geriye şiirler kaldı
Uzun ağıtlar yazıldı,
Son nefesini veren dünyaya
Uyumak da bilmedi gözlerim
İsterdim ki geceler sona ersin
Bak kalbimi çıkardım ellerimde,
Sonra ona bir de mezar kazdım
Acı bir tebessümde elveda dedim
Bu dünyalık değildi kalbim, bilirdim
Gözlerim çok karanlık, korkuyorum
Bu zifiri karanlıkta ben dahi kayboluyorum
Cehalet gibi, yobazlık gibi bir karanlık,
Kokusunu sorma her gün lağımlarda uyuyorum
Kabulüm, acılar sığmaz dünyaya
Kabulüm, ciğerimde kan kokusu var
Barut kokusu var, nefret kokusu var
Havada dehşet var....
Güzelim, gel bahçelerde gezinelim
Yüzüne şiirlerimden gülüşler ısmarlayayım
Süt beyazı ellerini içeyim kana kana
Güzel sözler yargılansın
Hiçliğin karanlığında....