kendimi sözcüklerin
kendimi hayal ediyorum üstünde bu tepelerin
duyuyorum
kozalakların göğü kaplayan çatırtısını
parmaklarımdan sızan portakal kokusunu
ve en sevdiğim kadının sıcağını
saçlarını ablama sorduğum
izinsiz sevdiğim o şiirimtrak soluğunu.
kendimi bu kısacık dizenin
kendimi okuyorum içinde
bu kadar öznesiz bu kadar evsiz şiirin
dünyada seyredecek duvar mı bitti
neden annemin gözleri hep bizimkinde kalır
çekilse deniz eğilse ağaçlar utançtan
çıplak döşümle bozkırlara mı uzansam.
görüyorum
kendimi hayal ettiğim
o tepelerin bir bayırının dibindeyim
ve başucumda bu topraklardır
tek hissettiğim
bana yaşamayı öğreten soğuğu
bu damarlarımda duymadığım
hayatın
dişlerimi sıkarak yaşadığım.
Коментарі