Uzak Kokulu Çiçekler

Rüzgâr çekti saçımı ürkek kuş gibi çırpındım

Kaybettirdim izimi korkup sana sığındım

Duydum ki papatyalar ele vermiş beni

Toprak bile affetmedi bana bunu edeni

Hoş bir seda geldi buralar oldukça tekindir

Hayat aldığım su benim olduğu kadar senindir

Sordum ya susarsan bu seni öldürmez mi

Demişti ki bana güneşim olsan yetmez mi

Papatya da çiçekti o da beni yakarsa

Ansızın bir kör kurşun talihime çıkarsa

Ölmek sürünmek bu kadar koymaz da

Ne fayda ki yaşatmak da soldurmak da

Her iyi giden şeyin bir sonu vardı

Senin de etrafını zararlı otlar sardı

Gece döndü bir anda karanlık bastı

Esti poyraz türlü çiçek suratını astı

Seni yeşerten güneşti özünü alan arı

Belki o da kanmıştır sana rengin sapsarı

Olan yine senden olsun kaldır başını yukarı

Kendine iyi bak çıktım hayatından dışarı

Anladım papatyalar şikâyet etti beni

Hadi sevdin anladık da yaprakların suçu neydi

Zaten isteyecek ne yaprağı kaldı ne aklı

Galiba işin sırrı çiçeğin özünde saklı

Hayli vakittir kopardığım çiçek olmadı

Bahçemde baktıklarımın hiçbiri solmadı

Madem yolun sonu yok gitmeden durmalı

O zaman ya tadında ya dalında bırakmalı