Uzak Kokulu Çiçekler
Rüzgâr çekti saçımı ürkek kuş gibi çırpındım
Kaybettirdim izimi korkup sana sığındım
Duydum ki papatyalar ele vermiş beni
Toprak bile affetmedi bana bunu edeni
Hoş bir seda geldi buralar oldukça tekindir
Hayat aldığım su benim olduğu kadar senindir
Sordum ya susarsan bu seni öldürmez mi
Demişti ki bana güneşim olsan yetmez mi
Papatya da çiçekti o da beni yakarsa
Ansızın bir kör kurşun talihime çıkarsa
Ölmek sürünmek bu kadar koymaz da
Ne fayda ki yaşatmak da soldurmak da
Her iyi giden şeyin bir sonu vardı
Senin de etrafını zararlı otlar sardı
Gece döndü bir anda karanlık bastı
Esti poyraz türlü çiçek suratını astı
Seni yeşerten güneşti özünü alan arı
Belki o da kanmıştır sana rengin sapsarı
Olan yine senden olsun kaldır başını yukarı
Kendine iyi bak çıktım hayatından dışarı
Anladım papatyalar şikâyet etti beni
Hadi sevdin anladık da yaprakların suçu neydi
Zaten isteyecek ne yaprağı kaldı ne aklı
Galiba işin sırrı çiçeğin özünde saklı
Hayli vakittir kopardığım çiçek olmadı
Bahçemde baktıklarımın hiçbiri solmadı
Madem yolun sonu yok gitmeden durmalı
O zaman ya tadında ya dalında bırakmalı