Tamam Neo her düşüncesi paylaşma diyorsun demeni anlıyorum ama bana sessiz ol, çıt çıkarma demenden bıktım artık. Benim ortalığı kasıp kavurduğum yok ki sadece kendi içimde asılıyorum küreklere. Bilirsin zamanında yol alabilmek için kürek çekmeye bayılırdım. Neyse başlayalım o zaman!
‘‘Sırt Çantası’’
Çok sessiz olmaya özen gösteriyorum, şşş duyacaklar!
Haykırışlarımla kaç ayna kırdım bilmiyorum.
Şimdi kırıntılarımın üstüne basıyorum
Ayaklarımın kanlarıyla cezalandırmak istediğim benler var
Acımıyor ayaklarım fakat alev alıyor kanlarım
Yanıp tükenmeyi beklerken ben, bir şeytana dönüşüyorum.
Sönerken içimdeki alevim karanlığa boğuluyorum
Hiçlikten tekrar doğan ben, ölümün neye benzediğini biliyorum
Bilinince bilinmeyenler yeni bilinmeyenler ortaya çıkar diyor henüz sönmeyen ateşim
Bildiğimi keşfetmemin eşliğinde bir hediye veriliyor bana
Adeta bir yük bindiriyorlar sırtıma
Ben sırt çantasına benzetiyorum tüm olup biteni
İçinde ne olduğunu bildiğim bir çantayı taşımakla yükümlendiriliyorum
Ama kimsenin bilmesine izin vermiyorum, veremiyorum
Ya içinde bulunduğum bu ikilem gerçekse
Ya yaşamlarım ölülerin zincirleriyle birbirine bağlandıysa
Her şeye rağmen pekala deyip sırtlıyorum sırt çantamı
Çok sessiz davranmaya özen gösteriyorum
Bilinmeyenler bildiklerini bildiğinde neden farklı davranır, Neo?
コメント