Kendime Dürüst Olamayacak Kadar Büyüdüm Artık

Kendime dürüst olamayacak kadar büyüdüm artık

Kendimden bir şeyleri saklayacak kadar büyüdüm

Kabul edemediğim şeyler olduğunu

Kabul edemiyorum hala

Oysa vadesi doldu bu inançların

Kendimden koparıp yaşattığım ne varsa gözlerimin önünde

Çocuk oldu, bir ergen ve yetişkin…

Sonra saçları ağardı hepsinin, kırıştı ve matlaştı ciltleri

Gözlerindeki ışıltı da kaybolup gitti zamanla…

Kendimden ayrı tutup da gözlediğim ne varsa

Yitip gitti çoktan.

Anlıyorum yaşamanın

Kaldırımların ve merdivenlerin diliyle bana anlattıklarını

Anlıyorum günler doğardı ve batardı

Yağmurlar bulutlarla gelir, akşamüstlerindeki loşluk içimi sıkardı

Tabak dolusu pilav ve makarnalar mayıştırırdı birden fani vücudumu

Evet, yaşam

Tek tek anlattı bana bunları minik ve minik iç sıkıntılarıyla, yabancılıklarla

Anlattı bana aslında hayal edilenlerin karşılıksızlığını