Sebebi yok mudur bu durgunluğun
Pus içindeki bir derin boşluğun
Kaybolalım bir vakit şu ufukta
İzin ver güzelliğin seni alışına
Keşfet şu uçsuz bucaksız alemi
Duyacaksın müzikle ahengini
İnsanı delirten gerçek saflığın
Hisset içinde mutlak sükûnetini
Büyüsü, durmayan bu yağmurların
Uyum ve bütünlüğü tüm akışın
Aydınlığın son çırpınışlarında
Aşkı, yükselen suların doğaya
Gör! Göç ediyor kuşlar uzaklara
Kandın fütursuzca yalan hülyaya
Bak! Şaşkınlıktan kaldın bir başına
Bekliyor mezarın seni orada
Sesler susuyor, renkler süzülüyor
Ebediyet ile duran gök, engin
O gün acı içinde etti yemin
Ağaç, deniz ve güneş senin için
Geminin hüzünlü sesi yaklaşan
Ardından tüten dumanın zehriyle
Belli, bu gece örtülmüş bir sisle
Gelişindeki şey zihni çıldırtan
Bilinmezliğe doğru uzun bir yol
Mehtaba bakan gözlere uzanan bir kol
Hüznün akşamı olsun bu yaşanan
Rüzgârla beraber giderek boğulan
Yalnızlığın hâkimiyeti ruha
Gördün yansımanı berrak bir suda
Bırak kendini şefkatli kollara
Zaman içinde daldın uykuya