Dans Ederken Boşlukta (No38)

yüzümü çevirdim boşluğa

gene aynı şarkı çarptı kulağıma

günlerin geçişine dalmışken

tekrar düşüverdim bu çıkmaza

yıldızları saymak isterdim

geceleri karanlıkta

ama tek görebildiğim

bir avuç parlayan nokta

koyu mavi deniz

şehrin ışıklarında

gökyüzü bile mutsuzken

ben nasıl gülebilirim

kalabalıkta yalnızken

nasıl yolumu bulabilirim

yüzümü çevirdim karanlığa

gene koydum başımı yastığa

benliğim biraz dinlensin diye

tekrar düşüverdim bu rüyaya

tiz sesten bir nota

düşüyor bedenim aşağıya

renkler birbirine karışırken

kondurur fırça darbesi daha