koridorlar boyunca çiğ ışık ve yankı
sabaha karşı bir karanfili suluyorum
ıslak bir tazelik serpiliyor – buradayım
bir kalem izi gibi kendimi
boşlukta kıvranarak
bir kız vardı, adı küçük ölüm
taşbaskısı çiçekler gönderirdi bana
bunlar, derdi, eski sandık kapaklarından
kadife örtüler gönderirdi erguvani
menekşeler, patikler, gece lambaları
kapalıçarşı’da bir şiirdi sanki
akşamcı korkular bastırıyor yine
karanfil – buradayım
kemerli, kubbeli, mermer zeminli bir bilinçaltı
senin çağırışlarınla dönüyorum oyuna
belki kıvranan bir alev diliyim
yani panik atak ve çarpıntı
buradayım – kulağımı kapıya dayadım
koridorda başıboş fareler çığlık çığlığa
kankırmızı bir karanfili parçalıyorlar
bir avuntu arıyorum, küçük ölüm
bir şeyler gönder bana
Comments