top of page
Ara
Hüseyin Karataş

Boğazımı Çözemiyorum


Açtım sonuna kadar.

Tek ses onun sesi.

Her şey onun sesi.

Ölüm bile zira,

Bence onun eseri.

Sahipsiz bunca bilinç,

Sahipsiz eserler:

“Atsan atarsın, korkma,

Dene bir,” derler.


“Yani,

Ben mi yüklendim çok?

Bana yükleyenler nerede?”


“Onlar artık yok.”

Dalgalandı duygularım.

“Hangi kapı kırıldı?”


Sormakla yetinmedi,

Hissetti Kırınardı.


23 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

Ayin 1

コメント


© Copyright
bottom of page