şeftali tüyü

ah şeftali tüyü olacak iş değil valla

üçün ablası beşin kardeşi

nasıl önce gidebildin hepsinden  

iki ana toprağından bir baba evinden

ağzında hep çocukça ağıtlar taşırdın

                              çok tembihlediler

yaşına uygun sözler etmeni

ama sen bilirsin resmi kağıtlar yalan söyler 

hele ki konu olgunlaşmadan koparmak ise meyveyi

ne zaman ki taharet bezleri

                           kağıtlara bıraktı yerini

girdi altınlar nevresime 

                                 ceplereyse peçete 

ve bitti demet 

                  demet 

                         tiyatrolar o sene

unutma şeftali tüyü

“tatlı olur makarnanı dibi çorbanın yüzü”

ah şeftali tüyü

nasıl da yapış yapıştı sevgin

iri parmakların kapardı yüzümü

ellerin toprak altında kalınca 

anca görebildim ölümü

dediler tadilat bitmiş artık mezarında 

o halde nedendir ışıkları açık hala

yakamamışlar mı sana uygun ağıtlar

ne yapalım kalmadı güldürecek anılar

bayramdan bayrama

eski yeleklerinden birini sırtladım

ah şeftali tüyü

var mıdır cebinde peçete

bu aralar çok hastayım